“Υπήρχαν άνθρωποι που πίστεψαν μόνο στο ταλέντο τουσ και δεν κατάφεραν τίποτα και υπήρχε και το τίποτα που πίστεψε στον εαυτό του και κατάφερε τα πάντα”.
Αφού μπορώ εγώ, μπορείς κι εσύ λοιπόν, είναι το μήνυμα που θέλει να μας περάσει ο Κωνσταντίνος, ένα μήνυμα που προσπαθώ και εγώ να περάσω μέσω της σελίδας μου στους ακόλουθους μου και παλεύω και ζω για αυτό καθημερινά!
Τον Κωνσταντίνο κάποιοι τον ξέρουν ως τον δάσκαλο, ως τον personal trainer, άλλοι τον ξέρουν ως τον τύπο που φωνάζει την ωμή αλήθεια στα βίντεό του στο instagram και από την άλλη εγώ τον γνώρισα μέσω διαφόρων podcasts που τυχαίνει να παρακολουθώ και έχω να πω ότι αυτός ο τύπος έχει απόψεις και οπτικές που αξίζει να τις ακούσεις και να τις δοκιμάσεις.
Το βιβλίο αυτό είναι μια βόμβα συναισθημάτων. Μέσω πολλών μικρών ιστοριών και μέσω μιας μαγικής αφήγησης με τον τρόπο που μόνο ο Κωνσταντίνο ξέρει να εκφράζεται βλέπουμε πως είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, τις ανασφάλειες μας, τα κόμπλεξ μας και να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Από τον “Κωστάκη” που έγινε ο “Κώστας”, μέχρι την συγκινητική ιστορία με την γιαγιά του, βίωσα πολλά συναισθήματα, άλλοτε χαρούμενα και άλλοτε θλιμένα και θα ήθελα να αναφέρω πως τελικά αυτό είναι η ζωή.
Ένα καλάθι συναισθημάτων, με πολλές χαρές που θα ακολουθηθούν από θλίψη, πόνο, = νεύρα, ξανά χαρά, μεγάλη ευτυχία και πάει λέγοντας…
Αν έμαθα κάτι από αυτό το βιβλίο είναι ότι κάποια πράγματα αποκτούν μεγαλύτερο νόημα όταν τα βλέπουμε με την καρδιά και όχι όταν τα βλέπουμε μόνο με τα μάτια μας, όταν τα βλέπουμε μόνο εξωτερικά…
“Τίποτα δεν είναι τυχαίο για αυτούς που προσπαθούν στη ζωή τους. Σήμερα συμπληρώνω εγώ πια ότι τη λέξη τύχη, την επινόησαν οι αδύναμη άνθρωποι, για να δικαιολογήσουν την αδυναμία τους”.
Η τύχη είναι κάτι που άλλες φορές συμβαίνει και άλλες φορές την δημιουργούμε. Τις περισσότερες φορές βέβαια είναι κάτι που έρχεται επειδή τελικά το κυνηγάμε. Είναι η κλασική φράση που ακούς στις ταινίες.
“I don’t get lucky. I create my own luck”. Δημιουργώ την τύχη μου.
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με ένα κεφάλαιο που μου άρεσε ιδιαίτερα. “Μέτριος ή ξεχωριστός”.
Ακούμε συνέχεια γύρω μας την κλασική ατάκα “η ζωή θέλει μέτρο, θέλει ισορροπία” αλλά θα πω ότι δεν έχω δει ποτέ κάποιον άνθρωπο τον οποίο θαύμασα ειλικρινά και είχε μέτρο στην ζωή του. ΚΑΝΕΝΑΝ.
Κάνοντας πράγματα με μέτρο, παράγεις μέτρια αποτελέσματα και κάνοντας ξεχωριστά κάποια πράγματα, παράγεις ξεχωριστά και αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Η αληθινή ισορροπία δεν υπάρχει.
Ένας καλός ορισμός για την αληθινή ισορροπία θα μπορούσε να είναι “Να κυνηγάς το καλύτερο για αύριο, απολαμβάνοντας το σήμερα”.
Το βιβλίο “Αφού μπορώ εγώ, μπορείς κι εσύ” είναι ένα βιβλίο που θα σε βάλει σε σκέψεις, θα σου δώσει κίνητρο και θα σε βοηθήσει να πιστέψεις στον εαυτό σου, αλλά και να δεις ότι τελικά και αυτοί που θαυμάζεις, είναι άνθρωποι όπως είσαι και εσύ και έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα, όπως εσύ!
