Το τελευταίο διάστημα έχει ξεσπάσει μια μεγάλη συζήτηση στο Twitter με πρωταγωνιστές τον David Beasley, διευθυντή του τμήματος τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών και τον γνωστό σε όλους δισεκατομμυριούχο και επιχειρηματία Elon Musk. O David Beasley, αρχικά, ισχυρίστηκε πώς με μόλις 6,6 δις δολάρια θα μπορούσαμε να τερματίσουμε την παγκόσμια φτώχεια προκαλώντας τον Musk να συνεισφέρει σε αυτό το ποσό.
Εκείνος από την πλευρά του απάντησε με βεβαιότητα ότι αν είχε στα χέρια του ισχυρές αποδείξεις ότι αυτό μπορεί να συμβεί θα πουλούσε άμεσα μετοχές του στην Tesla που αντιστοιχούν στο επίμαχο ποσό και θα τα προσέφερε με ευχαρίστηση. Η απάντηση απ’ τα Ηνωμένα Έθνη δεν άργησε να έρθει καθώς σύντομα δημοσίευσαν το πλάνο τους για να νικήσουμε τη φτώχεια.
Το πλάνο των Ηνωμένων Εθνών.
Το σχέδιο, λοιπόν, έχει ως εξής. Θα χρειαστούν 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοραστούν τα τρόφιμα που έχουμε ανάγκη και να χτιστούν τα κατάλληλα δίκτυα διανομής αυτών των τροφίμων. Επίσης, περίπου 700 εκατομμύρια δολάρια θα πάνε στο σωστή διαχείρισή τους και τον καλό σχεδιασμό του εγχειρήματος. Παράλληλα, θα δοθούν άλλα 2 δισεκατομμύρια σε επιδοτήσεις και κουπόνια φαγητού. Κάτι που θα ενισχυθεί και από άλλα 400 εκατομμύρια για την κατάλληλη διαχείριση των παγκόσμιων και τοπικών επιχειρήσεων που θα εμπλακούν στην υλοποίηση του έργου.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα;
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Αρχικά το σχέδιο του Beasley αφορά μόλις 42 εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται σε πραγματική εξαθλίωση και δεν έχουν καν πρόσβαση σε φαγητό. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και χρειάζονται βοήθεια είναι, δυστυχώς, πολύ περισσότεροι. Από την άλλη είναι προφανές ότι κι αυτά τα 42 εκατομμύρια να σώσουμε είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ακόμα κι έτσι, όμως, με το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών θα μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε μόνο για έναν περίπου χρόνο. Θα ήταν φυσικά μια ανάσα, αλλά σίγουρα δεν θα έλυνε το πρόβλημα.
Και κάπου εδώ γεννάται το ερώτημα: Τι θα χρειαζόταν να κάνουμε στην πραγματικότητα για να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά την παγκόσμια φτώχεια;
Όσα πρέπει να κάνουμε!
Αρχικά, είναι αναγκαίο να εξασφαλίσουμε φαγητό και πόσιμο νερό σε περίπου 400 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή περίπου δέκα φορές περισσότερους, και μάλιστα αυτό να γίνει για τουλάχιστον δέκα χρόνια. Με αυτό τον τρόπο αυτοί οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να ασχοληθούν με την επιβίωσή τους για ένα εύλογο χρονικό διάστημα και αυτό θα τους δώσει τη δυνατότητα να επικεντρωθούν σε άλλους τομείς της ζωής τους. Ως εδώ, με λίγα μαθηματικά, θα χρειαστούν γύρω στα 600 δισεκατομμύρια δολάρια.
Δεύτερο και πολύ σημαντικό είναι να χτίσουμε γερές βάσεις ώστε αυτοί οι άνθρωποι να μην επιστρέψουν σε καταστάσεις φτώχειας όταν παρέλθει το διάστημα των δέκα χρόνων. Και για να το πετύχουμε αυτό οφείλουμε να παρέχουμε σε όλο τον κόσμο πρόσβαση σε δωρεάν εκπαίδευση. Για να δημιουργήσουμε αυτά τα θεμέλια, σύμφωνα με μελέτες, χρειαζόμαστε περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό που μας μένει τώρα είναι να χτίσουμε τις υποδομές ώστε και οι αναπτυσσόμενες χώρες να έχουν ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης με όλες τις υπόλοιπες. Αυτή τη στιγμή, στην Υποσαχάρια Αφρική, υπάρχουν κοντά στα 800 εκατομμύρια άνθρωποι που δεν έχουν καν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Για να δοθεί η ευκαιρία σε όλους να ξεφύγουν από τη φτώχεια είναι αναγκαίο να έχουν αναπτυγμένο δίκτυο ηλεκτροδότησης, αλλά και καλή ποιότητα ίντερνετ. Αυτό το έργο θα μας κοστίσει άλλα 200 δισεκατομμύρια δολάρια τουλάχιστον.
Συμπέρασμα…
Αβίαστα, λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το συνολικό πόσο που χρειαζόμαστε για να νικήσουμε ουσιαστικά και σε βάθος χρόνου την παγκόσμια φτώχεια κυμαίνεται από 1 έως 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Με το πρώτο άκουσμα ίσως ακούγεται μεγάλο, αλλά σκεφτείτε δύο πράγματα. Πρώτον, μόνο στην περίοδο του κορωνοϊού και μόνο στην Αμερική τυπώθηκαν πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Και δεύτερον, με αυτό το πόσο δεν θα ταΐσουμε απλά κάποιους ανθρώπους για έναν χρόνο, αλλά θα νικήσουμε τη φτώχεια μια για πάντα δημιουργώντας ίσες ευκαιρίες ζωής για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως!
Συνεπώς τα χρήματα μπορούν να βρεθούν, τα μέσα υπάρχουν, το μόνο που μένει είναι ένα βασικό ερώτημα: Έχουμε, τελικά, τη θέληση να το πράξουμε ως ανθρωπότητα ή θα μείνουμε στα λόγια;
Μια διαφορετική οπτική! Δυστυχώς τα σενάρια να δοθούν τα χρήματα είτε από τα κράτη, είτε από τους πλούσιους, είτε από όλους εμάς μαζί, δε συγκεντρώνουν πολλές πιθανότητες. Αυτό, όμως, που για άλλη μια φορά μπορεί να δώσει λύση είναι η τεχνολογία.
Για παράδειγμα το blockchain και πιο συγκεκριμένα η υιοθέτηση του bitcoin θα μπορούσε να σώσει τις αναπτυσσόμενες χώρες από τη μάστιγα του πληθωρισμού που καλπάζει ομαλοποιώντας τις τιμές των προϊόντων, να βοηθήσει στην καλύτερη διαχείριση των εισαγωγών και εξαγωγών και να διευκολύνει τις συναλλαγές, καθώς σε πολλές τέτοιες περιοχές το τραπεζικό σύστημα παραπαίει.
Μια ακόμα τεχνολογία με καταλυτικό ρόλο είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Με τη χρήση της θα μπορούσε να μειωθεί δραματικά το κόστος παραγωγής και κατ’ επέκταση οι τιμές των αγαθών. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα ανέβαζε το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων και θα διευκόλυνε ταυτόχρονα την καθημερινότητά τους.
Τρίτο και εξίσου σημαντικό είναι η χρήση της γονιδιωματικής τροποποίησης. Με τη βοήθειά της θα μπορούσαμε να τροποποιήσουμε γενετικά διάφορες καλλιέργειες ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικές, να χρειάζονται λιγότερο νερό και λίπασμα και την ίδια στιγμή να είναι πολύ πιο αποδοτικές. Κάτι τέτοιο θα έφερνε πραγματική επανάσταση και θα έσωζε εκατομμύρια ζωές.
Αυτές και άλλες πολλές τέτοιες τεχνολογίες μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα της ανθρωπότητας με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ’ ότι φανταζόμασταν.
Παρ’ όλα αυτά βρισκόμαστε για άλλη μια φορά μπροστά σε ένα σοβαρό δίλλημα. Θα τις χρησιμοποιήσουμε αξιοκρατικά για να νικήσουμε την παγκόσμια φτώχεια ή θα γίνουν εργαλεία για να αυξηθούν οι ανισότητες; Στο χέρι μας είναι!
