Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι χώρες βυθίζονται στα χρέη όταν μπορούν απλώς να τυπώσουν περισσότερα χρήματα;
Η απάντηση είναι απλή, λόγο του πληθωρισμού.
Πώς όμως συμβαίνει αυτό; Ο πληθωρισμός συμβαίνει όταν κυκλοφορούν περισσότερα χρήματα από ότι προϊόντα και εμπορεύματα στην αγορά. Οι τιμές αυτών των ειδών αυξάνονται και οι καταναλωτές χρειάζονται περισσότερα χρήματα για να αγοράσουν πρακτικά το οτιδήποτε.
Για παράδειγμα, αν ένα καρβέλι ψωμί κοστίζει ένα ευρώ και έχεις εκατό ευρώ. Τα χρήματά σου μπορούν να αγοράσουν εκατό καρβέλια ψωμί. Μετά, από το πουθενά η κυβέρνηση παρέχει επιπλέον χρήματα για ξόδεμα. Επειδή όλοι έχουν πλέον περισσότερα χρήματα, η ζήτηση για ένα καρβέλι ψωμί εκτοξεύεται και το κόστος του ψωμιού μπορεί να αυξηθεί ξαφνικά στα δύο ευρώ. Τώρα τα εκατό ευρώ σου μπορούν να αγοράσουν μόνο 50 καρβέλια ψωμί. Είναι απλώς το αποτέλεσμα ενός οικονομικού νόμου, αυτού της προσφοράς και ζήτησης
Τον Μάρτιο του 2020 υπήρξε μια άνευ προηγουμένου ζήτηση για ρευστότητα στην αγορά, καθώς υπήρξε μαζική πώληση ρευστών περιουσιακών στοιχείων ή ομολόγων. Τα ομόλογα των ΗΠΑ είναι τίτλοι σταθερού εισοδήματος που υποστηρίζονται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που αγοράζετε ένα ομόλογο δημοσίου είναι σαν να δίνετε στην κυβέρνηση ένα δάνειο που πρέπει να επιστρέψει σε μια συμφωνημένη χρονική περίοδο.
Τα χρήματα που χρησιμοποιούνται για την αγορά ομολόγων είναι μέρος αυτών που χρησιμοποιεί το κράτος για τη διαχείριση της χώρας και τη χρηματοδότηση των χρεών. Οι επιπτώσεις του covid-19 οδήγησαν πολλούς ανθρώπους να πουλήσουν τα ομόλογα τους για να αντισταθμίσουν τους λογαριασμούς έκτακτης ανάγκης που προκλήθηκαν από την πανδημία. Ήταν προφανές ότι αυτή η μαζική πώληση θα προκαλούσε πτώση της τιμής των ομολόγων.
Έτσι, το ομοσπονδιακό αποθεματικό δημιούργησε τραπεζικά αποθεματικά και τα αντάλλαξε με τα ομόλογα απο τους κύριους αντιπροσώπους των ομόλογων, τις μεγάλες τράπεζες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ισολογισμοί των τραπεζών αυτών να μην είναι σε θέση να αγοράσουν έγκαιρα τη ρευστότητα της αγοράς, γεγονός που θα οδηγούσε στη συνέχεια στην πώλησή τους.
Δηλαδή οι τράπεζες, είχαν πλέον αρκετό πλούτο σε ομόλογα και είχαν ξεμείνει απο ρευστό, επειδή το είχαν ανταλλάξει προηγουμένως με τη κυβέρνηση. Οπότε δεν είχαν μετρητά χρήματα για να ανταπεξέλθουν στην αγορά και αναγκάστηκαν να αρχίσουν να πουλάνε και αυτές τα ομόλογα.
Έτσι, η κυβέρνηση έσωσε τη μέρα με το να εισχωρήσει ως ο κύριος αγοραστής αυτών των ομολόγων για να αποτρέψει μια ξαφνική αύξηση του επιτοκίου και την πτώση της τιμής των ομολόγων του δημοσίου. Και τα δύο θα οδηγούσαν πιθανώς στο να αναγκαστεί η κυβέρνηση να δανειστεί ακόμη περισσότερα.
Αυτή η διαδικασία αναφέρεται ως ποσοτική χαλάρωση. Αυτό που κάνει αυτή η παρέμβαση της Κυβέρνησης, είναι η αφαίρεση των αμερικανικών ομολόγων από τους ισολογισμούς των τραπεζών, δίνοντας χώρο στις τράπεζες να τα αντικαταστήσουν με άλλα περιουσιακά στοιχεία, όπως καταναλωτικά δάνεια.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι εάν οι τράπεζες δώσουν δάνεια σε επιχειρήσεις θα βελτιώσει την οικονομία και στη συνέχεια θα μειώσει τον πληθωρισμό. Αλλά η κυβέρνηση δεν περιόρισε την αγορά περιουσιακών στοιχείων μόνο στα ομόλογα, επέκτεινε την εμβέλειά της και σε άλλα περιουσιακά στοιχεία που αυτές οι τράπεζες ήταν πρόθυμες να πουλήσουν.
Αυτό που κάνει η ομοσπονδιακή τράπεζα λοιπον είναι αυτό που αναφέρεται σε εμάς ως «να τυπώνουμε χρήματα».
Δεν πρόκειται απαραίτητα για την φυσική εκτύπωση περισσότερων χαρτονομισμάτων. Σε αντίθεση με το τύπωμα χρήματος, η ποσοτική χαλάρωση είναι δημιουργία ηλεκτρονικού χρήματος, η οποία δίνει ρευστότητα στις τράπεζες και γενικά στους θεσμικούς επενδυτές που πωλούν χρεόγραφα όπως κρατικά ομόλογα προς την κεντρική τράπεζα και αποκτούν κεφάλαια τα οποία μπορούν να διαθέσουν στην αγορά, δανείζοντας σε εταιρείες και ιδιώτες, αυξάνοντας την κατανάλωση, με σκοπό την ανάπτυξη της οικονομίας.
Σκοπός αυτού του νομισματικού εργαλείου είναι η αύξηση της κατανάλωσης του ιδιωτικού τομέα και η ελεγχόμενη αύξηση του πληθωρισμού.
Γνώριζες για την ποσοτική χαλάρωση; Ποιές θα είναι οι συνέπειες μακροπρόθεσμα; Εκτός απο τον πληθορισμό, μήπως γινόμαστε και εμείς λιγάκι υπερ-καταναλωτικοι;
Θυμαμαι πρίν μερικά χρόνια πέρναμε take away καφέ με 1€ και τώρα θέλουμε σχεδόν το διπλάσιο. Βέβαια τότε οι περισσότεροι ικανοποιούμασταν με ένα φραπέ ενώ τώρα δεν θέλουμε τίποτα λιγότερο απο το premium 100% Arabica cappuccino με κανέλα και συρόπι στέβια.
Ελα στην παρέα μας στο Instagram και στείλε μας ένα μήνυμα.
